Onlangs las ik op dezelfde dag twee nieuwsberichten die mij nogal tot elkaar veroordeeld leken te zijn. In het ene las ik dat in de VS een nieuwe asielregeling is ingegaan die het voor asielzoekers lastiger moet maken om in dat land te mogen blijven. Voortaan moet namelijk eerst asiel zijn aangevraagd in de landen waar doorheen gereisd is vóórdat men aankwam in de VS. Doen migranten zo’n aanvraag niet, wordt hun aanvraag in de VS sowieso afgewezen. Wij in Europa kunnen daar ook wat van, kunstgrepen doen om de vreemdeling buiten de deur houden. Bij ons moeten mensen een asielaanvraag doen in het land waar ze als eerste aankomen (veelal in Italië, Griekenland of Turkije). Of ze vervolgens nog wel zo gelijkelijk verdeeld worden over de overige Europese lidstaten vraag ik me af. De meeste mensen mogen dan wel deugen zoals ik eveneens pas las (en wat ik eigenlijk tóch al wel wist), maar of dat ook geldt voor de meeste regeringen of regimes, waag ik te betwijfelen.
Guatemala
In een tweede nieuwsbericht van diezelfde dag las ik dat vorig jaar zo’n 35000 mensen uit Guatemala asiel aanvroegen in de VS. Eén van de belangrijkste redenen? Het geweld van de beruchte straatbendes in Guatemala. Marktkooplui, buschauffeurs en restauranteigenaren worden massaal afgeperst (en bij niet-betalen vermoord) door die bendes. De oorsprong van de bendes ligt echter in de straatcultuur van Los Angeles… in de Verenigde Staten! Latijns-Amerikaanse immigranten (waaronder dus ook Guatemalteken) sloten zich daar bij bestaande bendes aan of richtten er hun eigen bende op. Gearresteerde bendeleden werden na hun arrestatie vaak gedeporteerd naar het land van herkomst (dus ook naar Guatemala), waar ze vervolgens de bendecultuur introduceerden. Vele inwoners van dat land vertrekken nu met hun hele familie uit Guatemala en hopen op betere omstandigheden om in te leven. De vele afpersingen van de bendes in dat land zouden een grote rol spelen in die emigratie.
Exportproduct
De geëmigreerde families die Trump nu zo krampachtig buiten de deur van de VS probeert te houden (en die hij zelfs verdenkt van crimineel gedrag!) zijn in feite slachtoffers geworden van een geëxporteerd crimineel Amerikááns cultuurproduct: de street gang. Wel niet exportproduct nummer één zou ik zeggen, maar het lijkt me toch wel dat hij wel wat meer verantwoordelijkheid zou mogen nemen voor een probleem dat mede is ontstaan door toedoen van Amerikanen of door nalatigheid van de Amerikaanse overheid zélf. Nog even afgezien van de normaal-menselijke (?) empathie die je zou kunnen voelen voor de medemens in nood.
Shoarma
Was onze eigen Vereenigde Oostindische Compagnie niet zo ongeveer de eerste grote internationaal opererende dope dealer met hun gesjacher in Azië en het Verre Oosten, wat mogelijk uiteindelijk enkele eeuwen later zeer wel heeft mogen leiden tot de grote problemen die vele landen over de hele wereld met drugs gehad hebben of nog hebben!? Waaronder ons eigen landje. Moeten we in dergelijke gevallen ons vrij gezapige of in ieder geval rijkelijk gevulde broodje burger of broodje shoarma eigenlijk niet even terzijde leggen en dan maar gewoon spreken van een broodje karma?
Mooie gedachtenkronkel!
Zoiets valt jou op, geweldig!
Vond het moeilijk over het hoofd te zien. Vooral met mijn lengte.